Ik stond van het weekend gezellig op een verjaardag en ineens stond daar iemand aan ons tafeltje die niet wist wat een Doula was, Na ja! Aan mijn tafeltje! Ik zou het bijna vergeten, maar er zijn nog steeds veel mensen die niet weten wat een Doula is. Of ze weten het wel, maar weten niet wat onze meerwaarde is. En daarom blog ik er deze keer over en geef daarmee een kijkje in het leven van een Doula!
Ik vergelijk een Doula ook wel met een zwangerschapscoach of een bevallingscoach. Dat doe ik vooral als ik een soort van haast heb en geen tijd heb om uitgebreid om over mijn ge-wel-di-ge werk te praten. Zwangerschapscoach dekt de lading niet helemaal, maar het bekt wel lekker en zorgt voor minder vraagtekens bij de gesprekspartner. En dat geldt ook voor bevallingscoach. Klinkt ook wel lekker hip, we hebben tegenwoordig allerlei coaches. En ik coach ook echt vrouwen tijdens de zwangerschap en bevalling, maar mijn Doula begeleiding gaat echt wel verder dan dat.
Als Doula heb ik 1 uitgangspunt. En dat is dat ik de wensen van de ouders centraal zet. Het gaat mij erom dat ouders vertrouwen hebben in de bevalling, dat ze zich gehoord voelen en dat ze regie hebben over het verloop van de bevalling. Als Doula bespreek ik vooraf alle zorgen, angsten, wensen, idealen en behoeftes. Eerdere bevallingservaringen spelen hierbij een grote rol, maar ook levenservaringen zijn van invloed op de toekomstige bevalling. We staan uitgebreid stil bij die gevoelens en met o.a. mijn ondersteuning voelen ouders zich gesterkt en vol van vertrouwen voor de bevalling. In de voorgesprekken leren we elkaar goed kennen en ik leer de ouders alles wat van belang is voor hun bevalling. Als je weet hoe het lijf en de baby prachtig samenwerken om te zorgen dat het kindje geboren word, kun je met je lijf meewerken in plaats van tegenwerken.
Ik ben niet medisch geschoold zoals een verloskundige is. Ik heb ook niet de verantwoordelijk van een verloskundige. En dat is ook helemaal mijn rol niet! Juist daarom kan ik de ouders volledig bijstaan, ben ik er volledig voor ze en zet ik hun wensen centraal. Ik heb geen protocollen of afspraken met ziekenhuizen en/of collega’s. Ik ken alleen maar de wensen van de ouders en samen met hen zoek ik naar alle opties die zij hebben om die wensen te realiseren. De wens van de ouders staat bij mij altijd centraal. Ik vergelijk het vaak met een brood kopen bij de bakker. Als je bij de bakker komt en je vraagt om een lekker volkorenbrood en de bakker zegt: “nee, aan jou verkoop ik geen volkorenbrood, want dat heb ik zo afgesproken, voor jou heb ik een lekker wit brood”. Wat doe je dan? Koop je een witbrood, waar je geen zin in hebt? Of ga je weg bij de bakker en zoek je een bakker die je wel een volkorenbrood verkoopt? Of ga je op zoek naar waarom je het brood niet mag en zoek je naar meer opties en keuzes met je eigen bakker? Dat gebeurt tijdens de zwangerschap of bevalling ook. Als zwangere heb je soms wensen waar je zorgverlener soms niet achterstaat. Je kunt dan met de zorgverlener meegaan, je kunt een ander zoeken of je kunt het gesprek aangaan en zorgen dat je er allebei een fijn gevoel aan overhoudt. Ook met die keuzes help ik de ouders, objectief. Mijn enige uitgangspunt blijft de wens van de ouders en dat zal zich vertalen in mijn begeleiding.
Tijdens de zwangerschap ben ik verder op de achtergrond altijd bereikbaar. Via de app, telefoon, mail, altijd. Als er bijvoorbeeld ineens paniek is voor de bevalling, angst voor het persen… mijn moeders kunnen me altijd bereiken. En omdat er zo een fijne band is, doen ze dat ook. Door dat snelle contactmoment, halen we die angst en paniek er direct weer uit. Of ze bellen me met leuk nieuws, krijg ik foto´s van de (pret) echo of een filmpje van de buik die heen en weer wordt geschud. Met je Doula bespreek je al dat soort dingen. Ik hou er zo van! En dus kun je me een zwangerschapscoach noemen, maar dan met extra begeleiding, interesse en binding.
En dan is deze Doula er ook tijdens de bevalling. En tijdens de bevalling ben ik er en ga ik niet meer weg. Ik heb geen dienst de afloopt, ik heb geen andere klanten die in een andere kamer ook aan het bevallen zijn. Ik ben er volledig voor mijn moeder/ouders. Ik ga pas weg als de ouders me vragen te vertrekken. En dat is als ze me genoeg gezien hebben.
Ik blijf de stabiele factor gedurende de bevalling. Ik coach (bevallingscoach), ik masseer, ik help bij een ademhaling, ik reik suggesties aan, ik ondersteun (ook de partner!), ik maak foto’s. Ik praat moed in, reik washandjes aan, maak limonade met een rietje en heb nootjes & dextro mee. Ik zit in de meest gekke posities en geef soms tegendruk totdat ik mijn eigen handen niet meer voel. Ik heb lekkere etherische oliën bij me die ik inzet als het nodig is. Ik doe suggesties voor houdingen en bij een niet optimale ligging van de baby weet ik ook nog wat fijne dingen die we kunnen inzetten zodat de kleine ruimte krijgt en wil draaien. Ik zet tussendoor nog vaak een bevallingsbad op of help met het douchen. En als het nodig is dan zorg ik samen met de ouders dat de geboortewensen worden gehoord tijdens de bevalling en als het lukt zorgen we er met elkaar voor dat ze worden ingewilligd. Ik ben dus best druk, maar ik kan ook heel goed aanschouwen of een boekje lezen. En een bevalling is zo uniek om mee te mogen maken. Ik vergeet op dat soort momenten dat ik aan het werk ben, het is namelijk zo bijzonder mooi, gaaf en bekrachtigend om te zien en te mogen meemaken. Als ik de volgende keer op een verjaardagsfeestje ben en iemand weet niet wat een Doula allemaal doet… dan maak ik me er nog makkelijker vanaf dan mezelf zwangerschapscoach of bevallingscoach te noemen: ik open gewoon deze blog!
Al mijn hele leven heb ik rammelende eierstokken.
Niet omdat dat ik zelf graag jong moeder wilde worden, maar ik wilde wel maar al te graag zwangerschaps en bevalling verhalen horen. Ik kreeg al tranen in mijn ogen als ik hoorde dat de zus van de buurman en daar weer de tante van was bevallen. Ik maakte zelf de unieke beleving van een zwangerschap mee en vervolgens ging de bevalling niet zoals ik voor ogen had, maar waar ik gelukkig wel nadien een heel fijn gevoel over had. Toen wist ik zeker dat ik daar iets mee wilde doen.
Ik had in het verleden zoveel vrouwen horen vertellen dat het een nare, pijnlijke ervaring was. Vreselijke verhalen, die we allemaal wel kennen. Wat vond en vind ik dat erg. Een bevalling vind ik zo puur, zo een mooi gegeven. Een herinnering die je je leven lang in je hart meedraagt. In de buik start de verbinding, maar door de bevalling verbindt het moeder en kind samen voor altijd. En daar horen geen horrorbeelden bij. Zoals zorgverleners die niet luisteren, partners die het niet meer weten, moeders die de controle kwijt zijn en vooral de vreselijke uitspraak; dit wil ik nooit meer meemaken.
Daarom ben ik de opleiding tot Doula gaan doen. Omdat ik moeders en vaders willen helpen in dit proces. Ze ondersteunen, begeleiden, coachen, naar ze luisteren en ze voorbereiden. Omdat elke baby dat verdient. Omdat elke moeder dat verdient. En ook omdat elke partner dat verdient. Een zwangerschap en een bevalling waar je met trots en een fijn gevoel op kan terug kijken. Natuurlijk biedt mijn begeleiding geen garantie voor een geweldige, snelle en pijnloze ervaring. Maar ik bied je wel een kans om deze zwangerschap en bevalling bewust mee te maken, om in te zien wat je wensen en je behoeftes zijn. En samen zorgen we ervoor dat waar het kan, je de bevalling hebt waarvan je later zegt; zo wil ik er nog wel tien.
@diploma uitreiking Doula opleiding